Las Vegas

22 september
De aankomst in Vegas was zeer ontspannen zoals jullie in vorig verslag hebben kunnen lezen. Nadat we het zwembad ons eigen hadden gemaakt op de achtste verdieping bewonderen we de Stratosphere toren naast het zwembad. Wat daar dan weer allemaal gebeurd. Het is een soort van kermis op hoogte. Er suist iemand van 300 meter naar beneden, een soort octopus die zo draait dat je recht naar beneden kijkt, er is een soort achtbaan die een vrije val over de toren maakt en ergens in de lucht stopt, dan staat er nog een extra toren op de toren waarin je naar boven geschoten wordt op hoge snelheid en dat alles boven het begin van de Strip. Het is vast machtig maar wij gaan ons hier niet aan wagen we hebben het immers al druk genoeg.. We duiken nog eens in het zwembad en ontspannen wat in de hot tube. We hebben in ieder geval wel de Vegas vibe want we ervaren dan niks hier normaal is en alles extravagant is. Vanuit de hotelkamer op de 17de verdieping is een prachtig uitzicht over Las Vegas. We douchen en tutten ons op om veel te laat (lees: tegen 21.00) nog een hapje te eten. We eten in een van de vele restaurants van het hotel en het is heerlijk. Je moet je voorstellen dat zo een hotel gewoon een half dorp is; winkelcentrum, restaurants, theater, pretpark attracties op het dak, zwembad, wedding chapel en natuurlijk een casino. Wanneer we over het beginstuk van de Strip lopen, ons hotel ligt namelijk aan de voet daarvan, is het nog redelijk rustig. Hoe verder we lopen des te meer gekrioel van mensen. Wat een massa volk wordt hier verwerkt, hier gaan miljoenen en miljoenen dollars om. Dat lees je aan alles af. Daar tegenover staat natuurlijk ook de bittere armoede. De mensen die met hun winkelwagen of grote zak langs de kant van straat zitten met hun bordjes 'why lie, I need beer' of 'one dollar can be a million' zetten je toch wel even aan het denken. Wat kan een mensenleven toch ongelofelijk fout lopen... Nadat een poosje lopen besluiten we terug te gaan naar het hotel want drie kilometer Strip kunnen we niet meer bewandelen. Richard en Debbey willen het gehele spektakel wel zien dus pakken we de auto en rollen heen en weer over de Strip. Deze lichtshow is echt gigantisch, de hotels zijn mega en het verkeer glijdt over de zo goed als rechte weg vol stoplichten. Af en toe stuitert er een lowrider voor ons weg en schieten de limo's voorlangs. Ja, het is zoals op tv. Groot en massaal.

23 september
We ontwaken en zien dat het 29 graden zal worden. We kleden ons lekker luchtig en vertrekken naar de Strip. Overdag ziet het er heel anders uit en kom je erachter dat elke voorkant van een gebouw nog 2 km achterkant heeft. Daarnaast.. wat je ook wilt hebben, je moet eerst door een casino. Dus toen we honger kregen en een subway wilde opzoeken mochten we eerst 100 meter casino afleggen. Wanneer de buikjes vol zijn vervolgen we onze tour en begint het al aardig op te warmen. We besluiten om terug naar het hotel te gaan en lekker te gaan zwemmen. Na wat gespetter en maken we ons klaar voor de avond. Deze avond eten we in het Italiaanse restaurant van het hotel allemaal een heerlijke pasta. We vervolgen onze weg naar 'de kermis' in de 300 meter hoge toren en krijgen een prachtig uitzicht over Vegas. Tot waar je kunt kijken zie je lichten maar de Strip spant natuurlijk de kroon. Ook de attracties zijn kostelijk vermaak. Nadat we het van bovenaf gezien hebben rijden we met de auto halverwege de Strip aangezien het een flink stuk straat is. De gebouwen zijn hier zo gigantisch groot dat het lijkt of het maar een stukje is maar zodra je nadert ervaar je dat voorbij een hotel lopen al snel een minuut of 10 in beslag neemt.. De omvang van dit alles pakt je wel. Las Vegas heeft buitenom de lichten en casino's weinig eigen identiteit. Veel hotels nemen andere steden of onderwerpen als thema voor hun hotel. Of is het typische Las Vegas beeld misschien; heel de wereld moet hier vertegenwoordigd zijn? Na een stukje (lees; een uur) lopen is de stoep gedeeltelijk afgesloten. Er wordt een deel van een film opgenomen, even gluren maar we werden er niet veel wijzer van. Misschien zien we het ooit nog eens terug. Na twee uur lopen geloven we het wel en willen we naar de fontein, dit moet namelijk een prachtige schouwspel zijn. Al behoorlijk moe gaan we naar de auto en rijden we een stuk verder over de Strip, vervolgens parkeren we de auto en moeten we oversteken en een stukje terug lopen. Een uur later staan we ervoor blijkt de laatste show geweest te zijn. Ahhh.. Serieus! Dusssss.. Een uur later zijn we terug in het hotel. Richard geeft ons nog even een showtje van Las Vegas gedrag, we gooien 10 dollar in de gok automaat ennnn... we winnen helemaal niks. Tijd om te gaan slapen!

24 september
Vandaag gaan we Las Vegas weeral verlaten, maar niet voordat we over de Grand Canyon hebben gevlogen met de helikopter. Voordat we opgehaald worden pakken we onze koffers en doen we alle spullen in de auto, uitchecken en Starbucks koffie naar binnenwerken. Wanneer we aankomen bij de helikopter basis beginnen de kriebeltjes wel al hun werk te doen. Dit is snel over wanneer we rond 14u in de lucht hangen en de piloot met vlotte babbel ons de omgeving laat verkennen. Het landschap verandert zo snel dat je bijna geen tijd hebt om te knipperen. Van dorre vlakte naar rotsen en gebergte, naar een prachtig blauw meer, naar Colorado River, naar Hoover Dam, naar nog meer helder water, naar Grand Canyon. Wow, neem een momentje.. Kijk.. Owja, foto voor de achterblijvers en geniet. De 'fijne' lagen in het reusachtige gesteente is fenomenaal! Ondertussen voorziet de piloot ons met informatie over het gebied. Natuurlijk duurt dit te kort maar genieten was het wel! Wanneer we tegen 16u terug onderweg naar het hotel zijn beginnen de buikjes al te rommelen want we waren ons Hollands gesmeerde boterhammetjes vergeten. Bij aankomst besluiten we in de Diner een snelle hap te nuttigen en daarna springen we rond 19u in de auto om terug te rijden naar LA. Morgen vroeg vliegen we weeral door! Om 23.30 komen we aan bij onze slaapplek en het duurt geen kwartier voordat iedereen in slaapmodus belandt.

25 september.
De zon aait zachtjes tegen de wolk aan en de dag begint. Om 06.00 zijn we in de weer om richting het vliegveld te vertrekken. Vandaag zal Florida ons nieuwe gebied worden voor de aankomende week. Gek idee dat we vorige week nog maar ons debuut in Amerika hebben gemaakt. Ik zeg nu wel 'nog maar' soms voelt het al veel langer, we hebben ook zoveel gezien. Bij het inleveren van de auto krijgen we de luxe service dat ze ons bij de vertrekhal met de auto willen afzetten. Dit scheelt weer een hoop gesleep en getrek. Hier heb ik nog geen woord over gezegd maar het gros van de bevolking is enorm attent en behulpzaam, natuurlijk met een tikje overdreven blijheid. Inchecken verloopt lekker vlot en nadat Richard en de rolstoel de drugtest hebben doorstaan mogen we even later als eerste in het vliegtuig. Op het schermpje staat dat we over 4 en een half uur zullen landen. Wanneer we eenmaal in de lucht zitten krijgt het oog weer wat te verwerken, wat een mooie omgeving heeft Californië toch! Zo hard als de zon scheen toen we vertrokken zo dik bewolkt is het als we landen in Florida. De vliegreis was prima, rond 17u (Florida tijd) komen we aan. Dat is zo'n vier uur vliegen en drie uur tijdverschil verder. We hebben nu dus 6uur tijdverschil met NL. We pikken de koffers op en gaan naar Alamo voor onze huurauto. We pakken dezelfde auto die we ook in Californië hadden alleen dan wat lichter van kleur. Half uurtje later komen we bij het hotel aan en zijn we het al snel eens dat we eerst even een hapje gaan eten. Om de hoek zit Chilli's waar we ons weer lekker vol smikkelen. Terug bij het hotel gaat Richard lekker sporten, Debbey in de whirlpool en Desiree en Marlies aan de was. Zo kunnen we met een schone lei aan de Florida week beginnen! Welterusten vanuit Orlando.