We are in Miami ...!

We doen 's ochtends heel erg op het gemakje, vandaag staat het Kennedy Space Centre en doorrijden naar Miami op het programma. Het is buiten warm maar voorzien met behoorlijk wat bewolking. Dit heeft al voor de nodige 'oh ows' gezorgd want het ziet er voor de hele week niet best uit. Onderweg genieten we van het totaal andere landschap. Het is erg groen, we zien veel verschillende bomen en struiken met her en der een bloemetje. Ook is er veel water langs de weg in de vorm van meren en beekjes. Aangekomen bij het Kennedy Space Centre blijkt het toch wat aan de dure kant te zijn. Richard wil graag naar binnen dus besluiten Desiree en Marlies achter te blijven en gaan Richard en Debbey het park in. Er is zoveel te doen dat we eigenlijk niet weten waar te beginnen.. We starten in het museum waar veel indrukwekkende materialen uitgestald zijn, van astronautenpakken, tot maanwagen tot capsules waar astronauten terug op aarde zijn gekomen. Eenmaal terug buiten bots je zowat tegen replica's van spaceshuttles op. Wat een grote gevaartes zijn dat zeg! Ondertussen beginnen de eerste dikke druppels te vallen maar dat is met 29 graden echt geen straf. Zo denkt ook het eekhoorntje, die in onze wandeltocht voor onze voeten wegschiet. Wat wel als straf aanvoelt is de airco die op je neer dendert zodra je ergens binnen stapt. We zien nog een show over wat robots allemaal voor ons berekenen wanneer het over 'space investigation' gaat en een 3D movie over een missie in de ruimte. Een ding is zeker, ze weten hier hoe je uit moet pakken. Na drie uur zoeken we de andere helft van de familie op en rijden we naar Miami. Ondertussen is Ome Simon hier al aangekomen want die wilde een weekendje mee genieten. Tegen half 9 zijn we er, en nadat we de koffers gedropt hebben zoeken we snel wat te eten. We komen terecht bij een soort van Cubaanse Diner, Caribbean Breeze. Op het zicht niet veel bijzonders maar wat hebben we daar lekker gegeten! Bij thuiskomst nog even een glaasje wijn waar Ome Simon die middag 3 mile voor gelopen heeft en dan vroeg naar bed.

27 september.
Vandaag gaat fam. Lee een balletje op het golfveld slaan en fam. Elegeert de omgeving bezichtigen. We rijden voor de middag naar Little Havana omdat er afgeraden wordt het 's avonds te doen. Bij aankomst doet alles al erg Cubaans aan, overal is Spaans te lezen (overigens in heel Miami is de Spaanse taal goed vertegenwoordigd) en zijn de verschillende gekleurde huizen prachtig straatdecor. Opvallend is dat alle huizen bijzonder goed onderhouden zijn, iets wat we niet verwacht hadden. Na wat rondrijden besluiten we de auto te parkeren en wat te eten op te zoeken. Nadat we de muziek, stoep vol toeristen en de sigarenfabriek (waar we natuurlijk een kijkje hebben genomen) passeren komen we aan bij een Cubaans eettentje en eten een heerlijke sandwich. Hierna rijden we door naar Jungle Island waar ze toevallig vandaag een mega event hebben waarbij je moet wandelen voor de ziekte 'lupus'. Het is zo druk dat alle auto's kris kras door elkaar gaan en geparkeerd staan.. Na ruim 20 minuten staan we ook op een plekje en bij binnenkomst blijkt dat we nog maar een kleine ander half uur hebben voordat het buitenpark sluit. Toch kopen we een kaartje maar we zijn wat teleurgesteld aangezien praktisch alle dieren achter raam of gaas zitten, alleen de papegaaien zijn vrij. Toch prachtige vogeltjes en dieren gezien die hier in de wildlife rondhuppelen, ook de beplanting was fraai te noemen. Al bij al prima vermaak voor een uurtje of twee. Daarna willen we natuurlijk de Ocean Drive wel eens even op met onze ruige sportwagen. We draaien even later op deze weg met onze lompe 7zitter en zien af en toe een puike sportwagen maar je wordt er ook niet mee dood gereden zullen we maar zeggen. Wel hangt hier een heerlijk vakantie sfeertje. Druk, restaurants, terrassen, winkeltjes en een prima temperatuurtje. Wanneer we terug naar het hotel keren komt er een aardig buitje regen uit de wolken maar ook vandaag weer een heerlijke dag met zon en af en toe een wolk. Geloof me, dat is alles behalve vervelend. Aangezien de buiken weer rammelen gaan we op zoek naar een Argentijns steakhouse, dit zou volgens de recensies prima te doen zijn. En jawel, we kunnen weer heerlijk smikkelen.

28 september
South Beach ligt op ons te wachten dus na het ochtendritueel vertrekken we in eerste instantie die kant op om de 'Art Deco' buurt te ontdekken. Komen we daar aan en schijnt de zon met alle kracht. Na wat wikken en wegen besluiten we ons gelijk op het strand te gooien want de spullen hadden we immers bij.. Plan 2 gaat dus in werking en de authentieke wijk moet dus nog even wachten. Parkeren is wel weer een dingetje, of het is schreeuwend duur of ver weg. Dus we gooien wat mensen uit de auto en Ome Simon en Debbey parkeren de auto een eind verderop. We meeten elkaar terug op de boulevard waar genoeg te zien is. Denk aan prachtige hotels met fonteinen, sportende mensen all over the place, mooie aangelegde bebossing langs het pad en natuurlijk af en toe een glimp van de zee wanneer je een paadje naar de zee passeert. We banen ons een weg naar het strand. Dit is niet heel breed en de stoelen en parasols zijn al in twee rijen gepositioneerd. Dus is het uitkijken naar een lege plek. Daarna begint het grote genieten. Een verfrissende duik in de zee doet ons enorm verbazen, er vloeit een lauw warme stroming langs je benen. Een gokje maar het water is hier denk ik rond de 25graden. Wonderbaarlijk koelt het toch af. Onze ontmoeting met de Atlantische oceaan bevalt dus prima! Het strand is wel veel drukker dan in Venice Beach maar toch is er rust. Zo af en toe dippen we even in de zee en het opdrogen gaat bijna zo snel als het nat worden. Hoewel de handdoeken wel altijd klam aan blijven voelen door de luchtvochtigheid. Soms zorgt er een wolk even voor verkoeling, en dat is meer dan aangenaam. Niet gedacht dat ik er ooit zo over zou denken. Wanneer het tegen de avond is pakken we ons boeltje en vertrekken we richting de auto. Zwemspullen erin en op zoek naar lekker vocht in de vorm van bier, wijn, moijoto en sprite. Na ons happy hour drankje(s) besluiten we maar door te gaan naar de eettent die op het programma stond en skippen we dus de Art Deco. Dat is ook niet helemaal waar want heel de binnenwijk van South Beach is in deze stijl en we konden tijdens het wandelen wel wat meepikken. De mooiste plekjes of gebouwen zijn wellicht aan ons voorbij gegaan. Nadat we bij Monty's gegeten hebben pakken we de auto terug naar het hotel waar Debbey en Richard zich klaar maken voor een avondje stappen in Nikki's Beach en familie Lee en Desiree de resten wijn naar binnen werken. Zo heeft iedereen een topavond!

29 september.
Goedemorgen, veel te vroeg. Maar we moeten want hotel Sheraton is niet langer meer onze basis. Na een ontbijt, wat overigens prima verzorgd was in dit hotel, verlaten we Miami en gaan we naar de Everglades! Dit avontuur is ondertussen al gepasseerd maar om het leesbaar te houden komt het verslag de volgende keer :)