Start spreading the news.. New york, new York!

Vooraf; dit is het laatste verslag van onze vakantie en gaat over de gehele week in New York City. Je snapt vast dat deze behoorlijk van stuk is en dat het wat van je tijd gaat innemen. Hopelijk is het toch de moeite om af te lezen.

9 oktober
In ons laatste verslag heb ik jullie op de hoogte gebracht van onze aankomst in New York. Vanaf vandaag mogen we voor een week de stad gaan verkennen. Het begint met; hoe komen we er.. We zitten namelijk in Queens. Het wordt de metro want dat is volgens het hotelpersoneel het beste, zelf hadden we eerst de bus in gedachte. Gewapend met metrokaart betreden we de straat en twee straten verderop hebben we een lift naar de metro. Dit is niet overal zo komen we gaande weg in de week achter dus dat we precies ter hoogte van dit metrostation zitten is mazzel. Hoewel mazzel.. De buurt is niet de meest sjieke dus ik denk dat jullie wel ongeveer kunnen indenken hoe de lift eruit zag en rook. Gelukkig is dit een simpel station je kan hier gaat namelijk maar een lijn heen en weer. We laten ons vervoeren naar zo'n beetje het midden van de stad, nemen de lift naar boven, de deur gaat open en ineens ben je midden in NYC! Na wat draaien met kaarten, google maps en straatborden staren maken we kennis met de vriendelijkheid van deze stad. Een iet wat gehaaste meneer vraagt of we wegwijs zijn en of hij kan helpen. Na wat north, east, souths and wests beginnen we aan onze wandeltocht. De eerste indruk is; gehaast, chaotisch, massaal. We hebben het niet zo uitgesproken maar volgens mij dachten we alledrie; hoe overleven we hier een hele week.. Moeders wil graag naar het 'theatre district'. Na een poosje komen we op een straat uit waar ontzettend grote reclameborden hangen, we kijken onze ogen uit en besluiten om een broadway show bij te wonen. Hier wordt ook veel voor geadverteerd. De Lion King was onze eerste optie maar na wat research (lees; op de hoogte zijn van de prijs) besluiten we een paar theaters verder om naar Aladdin te gaan, hoe kan het ook anders; in het New Amsterdam theatre. Natuurlijk zat het voor de aankomende dagen al vol dus wordt het een show op dinsdagavond! Wat eigenlijk wel leuk is aangezien Debbey dan jarig is. We kneuteren nog wat verder en zijn trots als we in de goede metro terug naar het hotel zitten.

10 oktober
Vandaag besluiten we de New York Pass (deze geeft je toegang tot 80 attracties) aan te schaffen, online zijn we volgens ons te laat maar we kunnen deze ook in NY zelf kopen. Wanneer we daar aankomen blijkt dat alleen wel 30 dollar duurder te zijn. We zijn net iets teveel Nederlander om daar akkoord mee te gaan. Dus na wat navragen begrijpen we dat je ze online kan bestellen en dan daar kan ophalen. Plan de campagne; aan de overkant van de straat naar de Starbucks om koffie maar vooral gratis WIFI, drie tickets online kopen en ze dan ophalen. Een uur later hebben we dus 3x 30 dollar bespaard. Heerlijk Nederlands :) Daarna hebben we behoefte aan wat natuur, waar kan je dan beter heen dan Central Park. Ruim 4 km lang en ongeveer een km breed aan heuvel/rotsachtig landschap waar je tussen de bladeren door niet om de hoge gebouwen van de stad heen kunt. Desalniettemin is het een prachtig park met mooie vogeltjes en schattige bijna tamme eekhoorntjes. Na een km lopen besluiten we om langs de zijkant uit het park te glippen en met de bus verderop het park terug in te gaan. Ook onze complimenten over de bus! Er vouwt zich een 'ramp' (lees: oprijplank) uit en de buschauffeur klapt de eerste drie stoelen op waarna Richard er tussen kan en vast wordt gezet. Puik systeem! En maar gelijk NYorkers een dik compliment geven over hun behulpzaamheid. Aan het werk of niet en nadat ze een thank you ontvangen krijgen we nog een 'my pleasure' terug. Dat zijn wel weer even genoeg veren voor dit NY. Wanneer we verder uptown in het park lopen komen we op een plek waar ineens een dot mensen staan.. fototoestellen all over the place. Wat blijkt, dit stuk park is een herdenkplek voor John Lennon. Een grote mozaïekcirkel met in het midden 'imagine' is daarom in trek bij de toerist. Na wat research achteraf blijkt dat we eigenlijk een dag te laat zijn, op 9 oktober (zijn verjaardag) komen mensen samen om te zingen. Na dit uitstapje verplaatsen we ons naar het Rockefeller Centre, hier doen we een walking tour. Zowel rondom de gebouwen als binnen brengt een goedlachse tourleider ons op de hoogte van de architectuur en weetjes. We krijgen prachtige decoratie te zien met de verhalen erachter en natuurlijk komen we buiten op het punt waar DE kerstboom voor de schaatsbaan van het Rockefeller plein staat. Nadat we binnen en buiten gezien hadden was het tijd om bovenop eens een kijkje te nemen. De lift schiet ons werkelijk met een pittige snelheid de lucht in en na wat kraken in de oren bereiken we 'top of the rock'. Omdat het ondertussen al avond is mogen we aanschouwen hoe verlicht NY er van bovenaf uitziet. Het is niet eens meer fraai te noemen maar gewoon adembenemend!

11 oktober.
Deze ochtend bezoeken we het 'National museum of the American Indian'. Zoals de naam al doet voorspellen, hier vind je allerlei voorwerpen van de oude Indianen stammen. Het is een serieuze tentoonstelling van uiteenlopende materialen en je bent er niet zomaar doorheen. Alleen de aanleg van het gebouw kost al wat tijd om te bewonderen, van origine is dit gebouw een tussenstop waar zeelieden hun scheepswaar bij de douane aan moesten geven. We mogen in een kamer rondkijken waar hoogstwaarschijnlijk serieuze zaken gedaan werden want de ruimte is erg imposant. Van vloer tot plafond. Prachtige houtwerken tegen de muur, schilderijen van verschillende havens (hier wapperen nogal wat Nederlandse vlaggen), kunstig plafond en een enorme stenen open haard. Nadat we uitkeken zijn gaan we naar het 9/11 memoriam monument. Twee enorme gaten in de grond waar een waterval over is gecreëerd en waar namen de van slachtoffers in het omrande steen staan geslepen maakt je toch even stil. Tegelijkertijd kijk je van ground zero naar een van de nieuwe torens, One World Trade Centre. Aan de andere ontwerpen voor het nieuwe WTC wordt nog hard gewerkt. Het is een indrukwekkend project. We gaan daarna een museum in dat 9/11 tribute is. Hier liggen materialen die je een brok in de keel opleveren. Als laatste besluiten we vandaag de Skyride in The Empire State Building te doen, dit is een film waar je met een stimulator door de lucht van NYC vliegt. Leuk, maar zeker niet het hoogtepunt van de dag. En omdat het 'gratis' was met de New York Pass..

12 oktober.
Had ik eigenlijk al verteld dat de stad ontzettend kan stinken. En dan heb ik het niet alleen over de liften bij de metro maar ook de uitlaatgassen, riolen, eetstandjes en mensen.. En dan is er nog iets wat een vreemd en smerig straatbeeld oplevert. Namelijk stoom uit putten of oranje buizen die eroverheen zijn geplaatst. Tot mijn thuiskomst had ik geen idee waar het vandaag kwam, na wat speurwerk op internet toch het antwoord gevonden. Het blijkt stoom te zijn dat lekt uit ondergrondse buizen. Deze stoom wordt afgenomen door grote gebouwen voor verschillende doeleinde. Het grappige aan deze zaak is dat inwoners van NY hier werkelijk geen idee van hebben en blijkbaar ook niet de moeite nemen om dingen op te zoeken. Het is overig niet dat ze niet attent zijn of ze geen oog voor detail hebben want ondanks de miljoenen mensen zijn ze rijkelijk met complimenten geven. Goed, terug naar onze avonturen! We doen net voor de middag de Chinatown and Little Italy walking tour. Onze guide neemt ons mee door de wijk en voorziet ons met fascinerende feitjes en weetjes. Deze twee wijken liggen naast elkaar en vloeien zelfs na een straat in elkaar over. Het straatbeeld tekent zich door vlaggen het land maar ook de kleuren van de vlag wat je in objecten op straat terug ziet. Typisch zijn hier ook de huizen met trappen aan de voorkant. Wat een gaaf beeld is dat zeg! Na wat kilometers of beter gezegd; miles wandelen willen we voor de avond wat rustiger aan doen. We besluiten, omdat het prachtig weer is, een boottour te maken. Heel veel later komen we in de haven aan en zijn net te laat voor de laatste dagboot. We balen wat eigenlijk willen we het hele eiland rond, dat gaat dus niet meer. Alleen de harbour light tour is nog beschikbaar. Nah, dan die maar. Blijkt achter een perfecte keus geweest te zijn want wanneer de zon een uur later begint te zakken stappen we op de boot en varen we met een prachtige zonsondergang langs het zuidelijke puntje van NYC, varen we rond the Statue of liberty en onder de Brooklyn Bridge door, langzaam aan steek de stad zijn lichten aan en zien we op de terugweg NYC vanaf het water prachtig verlicht. Niet voor niks 'the city that never sleeps'. Onbewust probeer je toch tussen al deze enorme gebouwen met duizende lichtjes de Twin Towers te visualiseren. Ondanks dat het nieuwe WTC gebouw indrukkend is qua 'kleur' en vorm, zal de skyline voorheen toch meer authentiek NYC uitstralen.

13 oktober.
We zijn bijna elke dag voorbij de Radio City Music Hall gelopen en tijdens de Rockefeller tour eigenlijk al lekker gemaakt om eens een kijkje te nemen, dus dat gaan we ook maar eens doen. We halen ons ticket met de New York Pass, hier 'betalen' we overigens alle beschreven activiteiten, en sluiten aan bij de tour. We worden meegenomen door het prachtige concert/theater gebouw met de nodige geschiedenis over de architectuur als over de activiteiten. Waar dit gebouw vooral om bekend staat zijn de Rockettes, daarnaast worden er veel tv-shows opgenomen. De concertzaal is geweldig mooi, het lijkt op een opkomende of ondergaande zon en is tot in detail afgestemd op alles wat een concertzaal nodig heeft. Het verdere gebouw heeft een elegante art deco stijl en een buitengewoon sjieke uitstraling. Foto's zullen het verdere werk doen..
Wanneer we terug de straat oplopen zien we in de 5th Ave een hoop mensen en horen we muziek. We zijn al eerder gewaarschuwd door een vrouwtje in de metro om op 13 oct niet naar hier te gaan i.v.m. Columbus day wat er volgens haar behoorlijk ruig aan toe zou gaan. Na wat twijfel trekken we de stoute schoenen aan en lopen we er heen. Het klinkt als feest en nadat we door de politie vooraan tussen de hekkens worden geplaatst zien we ook vrolijke mensen aan de straatkant met Italiaanse vlaggen. Fanfares, apart kostuums, soort van praalwagens en dansende dames met vlaggen of marionetten sieren het straatbeeld. Er is ook veel politie op de been om alles in goede banen te leiden. Dat is overigens heel normaal hier, om de 10 minuten zie je wel iemand van politie of security. Wat de eerste dag vreemd is maar daarna juist een veilig gevoel geeft. Ook deze (vooral mannen) zijn buitengewoon vriendelijk, attent en behulpzaam met Richard.
Na dit cultureel intermezzo gaan we de volgende aan, namelijk MoMA. Museum of modern Art. We vallen met onze neus in de boter als we aan komen op de bovenste en we aansluiten voor een tentoonstelling waar je apart kaarten voor moest bestellen. Hier werd namelijk het werk van Henri Matisse geopenbaard. De mevrouw bij de deur vraagt naar onze timetickets en nadat we wat verward nee knikken maakt ze een handgebaar van loop-maar-door. Met onze Iphone-audiotour vervolgen we onze weg door deze tentoonstelling, bijzonder werk en interessant om de bijbehorende verhalen te horen. De verdiepingen hieronder mogen we schilderijen van Picasso, Andy Warhol, Van Gogh, Pollock, Mondriaan and many more aanschouwen. We besluiten 's avonds nog eens over Times Square te lopen, ja je leest het goed.. Nog eens. Op 9 oktober liepen we hier ook met daglicht. We zagen de gigantisch reclameborden, de krioelende mensen, de splitsing in de weg, het podium met broadway mee.. Alleen het landen toen bij ons nog niet dat we Times Square betraden... Jajaja, its sounds insane. Toch was het zo. Dus, nu in het 'donker'. Nouja donker.., zonder dat hier een lantaarnpaal staat kan je prima sproeten tellen bij voorbijgangers. Wat een licht komt er van die reclameborden zeg! En ja, nu komt het Times Square gevoel echt wel binnen. De 'lichtshow' is werkelijk tekenend voor dit gebied! We lopen daarna snel door naar Madame Tussaud want het begint te druppelen. Hier gaan we op de foto met de meest uiteenlopende sterren en wat is dit ontzettend opgezet en aangekleed. Na deze 'sterrenparade' keren we behoorlijk moe naar het hotel. Zou bijna durven zeggen dat de metro al in ons vingers zit.

14 oktober.
'Lang zal ze leven, lang zal ze leven, lang zal ze leven in de glorida..' Klinkt het als Desiree en Richard ontwaken. Vandaag is Debbey jarig. Als ontbijt staat er dan ook bolus op het menu! Vandaag doen we weer een walking tour, deze keer door Brooklyn en natuurlijk over de Bridge. We hebben (weer) perfect weather. Daar mogen we zeker niet over klagen deze week! We komen wat laat aan op de bestemming (fijn die liften bij de metro die niet werken) en de tour is al begonnen dus we sluiten wat onhandig aan. Ik ga er maar gelijk eerlijk over zijn, deze jongeman was saai en kwam niet met 'pakbare feitjes'. Gelukkig deed de omgeving veel goed. Je kunt je niet voorstellen hoe ze in 1883 zo'n grote en mooie brug hebben kunnen bouwen. Dit natuurlijk met de nodige troubles. De houten brug voor voetgangers en fietsers geeft een bijzondere ervaring. Ook de draagkabels en hangers die in verbinding staan met de stenen torens zijn een momentje waard! Je moet wel zorgen dat je aan de rechterkant loopt anders wordt je gegarandeerd omver gefietst. Deze suizen met een serieuze snelheid langs je heen. De sierlijke lantarens, houten bankjes en de sloten aan de buizen geven een romantische uitstraling aan deze waanzinnige brug. Wanneer we aan de overkant zijn gaan we naar de wijk DUMBO; Down Under The Manhattan Brigde Overpass. Hier neemt hij ons mee naar wat eyecatchers maar alleen het kleine chocolade zaakje en de graffiti trekken mijn interesse. Wanneer de tour klaar is willen we de watertaxi pakken maar omdat het nog even gaat duren eten we eerst een hapje op het terras. Dit is volgens mij de eerste keer dat we aan een tafel buiten eten. Amerika is hier blijkbaar nog niet klaar voor terwijl het zulke fantastische gelegenheden hiervoor heeft. In Little Italy was het trouwens wel een hit! Wanneer we met de New York Watertaxi naar de overkant stuiteren passeren we 'Miss Liberty' bij daglicht. Ook weer mooi! Om de tijd vol te maken tot aan sunset gaan we nog even in het Braynt Park zitten. Fascinerend die parken midden in de stad, ondanks de straatgeluiden en de wolkenkrabbers om je heen krijg je toch de rust die de natuur je kan bieden. En dat met gratis WIFI ondersteuning. Debbey bekijkt snel haar berichten op facebook en ondertussen is ze al bijna niet meer in Nederland jarig. Tegen 17uur lopen we naar The Empire State Building om naar het Observation Deck te gaan, helaas is de gehoopte mooie zonsondergang een illusie wat eer dat we boven zijn (lees: lift, tientallen gangen en poorten, security zoals bij het vliegveld, lift naar de 80ste verdieping, gang en lift naar nog wat verdiepingen hoger om uiteindelijk uren rij hiermee omzeilt te hebben) is het goed bewolkt. Herinneren jullie het spreekwoord nog over het weer? Juist. Hoewel we een ander plaatje in gedachten hadden genieten we van de zon die binnen een klein kwartier achter de dikke bewolking schuift en NYC langzaam aan zijn lichten aansteekt. Wanneer het kwart over 6 is moeten we er met een rondgang vandoor en lijken we op straat echte New Yorkies, we slingeren overal tussendoor met een flinke pas. We negeren af en toe een zenuwachtig tot stoppen bevelend stoplicht en rijden over wat tenen. Dit alles om voor 19.00 in het New Amsterdam theatre te zijn. We gaan namelijk naar de Broadway show Aladdin! Net op tijd komen we aan want kort nadat we zitten begint de show. En wat voor een show! Dit was een uitzinnig, bizar, gave en grappige show. Foto's en video waren verboden en misschien maar goed ook. De kostuums, decor, dansjes, liedjes.. alles, was zo geweldig dat ik anders de show door een klein raampje had bekeken omdat ik alles vast zou willen leggen. Of dat het allemaal nog niet genoeg is, nee want in NY is Debbey nog steeds jarig, zoekt ze nog even de stad op. Moeders en broer gaan terug naar het hotel. Er is rijkelijk geproost op mijn verjaardag. Eerst een drankje bovenop het dak van een hotel, daarna naar een cocktailbar onder de grond en als laatste naar een dansbar waar ze heerlijke Mojito's schonken. Terwijl de broodjeszaken hun deuren openen zoekt Debbey haar weg met de metro naar huis.

15 oktober.
Nu realiseren we ons heel duidelijk dat de vakantie er ver opzit. Enerzijds zijn we helemaal op, anderzijds hebben we zo'n fantastische tijd.. Die wil je niet zomaar beëindigen. Wat willen we nog zeker gedaan hebben? Richard heeft de Apple Store nog op zijn lijstje staan. Een glazen toren op een plein brengt je met een glazen lift of trap naar beneden de winkel in. Het is gelukkig 'niet druk' want je kan van ellende praktisch nergens staan.. Overal liggen I-stuff uitgestald wat je kunt uitproberen, je kunt er workshops volgen en op elke hoek van de tafel staat wel een medewerker die je uit de brand wilt helpen. Na wat gadget geneuzel gaan we door naar onze laatste tour in The Big Apple... Namelijk een broadway tour door een echte broadway acteur. Deze keer krijgen we een erg uitzinnige homo voor onze neus die voor de nodige giebeltjes zorgt maar een puike tour weggeeft. Daar heb ik nog niks over geschreven maar homo's zijn hier sowieso in grote getallen aanwezig, viel ons eigenlijk begin van de week al op. Anyhow (met een beetje inlevingsvermogen weet je hoe je deze uit moest spreken) ze komen er ook openlijk voor uit. Hij brengt ons langs de bijzondere theaters en verteld hun verhalen. Desiree en Richard gaan na de tour een hapje eten bij een diner en keren terug naar het hotel om aan de koffers te beginnen. Debbey gaat in de wijk Greenvillage in een schattig Italiaans restaurant met een binnenplaatsje eten en bezoekt nog wat cocktailbarretjes. Ik ga niet liegen, ik zou dit elke maand wel willen. Wat een charme heeft deze stad. Zoveel verschillend tijdverdrijf en keuze, ik ben er verliefd op geworden. New York City zit zeker in mijn hart!

16 oktober.
Jaja de laatste dag. Koffers zin. Gepakt en tegen 11u checken we uit. We hebben alleen nu nog 12 uur voordat we vliegen. Wanneer we het hotel uitstappen komt de regen naar beneden zetten, dat geeft ons de tijd om de app nog eens te raadplegen en te kijken wat we vandaag gaan doen. We besluiten naar Battery Park te gaan en daar de boot te pakken naar Liberty Island. We willen die mevrouw nog wel eens van dichtbij bekijken. Eer dat we eruit zijn pikt de zon door de wolken en in no time lopen we te zweten op straat. Voor de laatste keer pakken we de metro heen, tegelijkertijd plegen we een misdaad want onze metrocard is verlopen maar we zetten maar op een kaart geld. Als je door de betaalpoorten ben kan je aan de binnenkant de deur openen voor invalide. Ohh, gierige Nederlanders ook. We kopen in de buurt van het metrostation een slide pizza. Geweldig deze tenten! Half voorgebakken, prachtig geëtaleerd en ter plekken even afgebakken verse pizza! We eten onze pizza op in een park waar de zon tussen de bladeren door zakt. Op de achtergrond horen we spelende kinderen want we zitten dicht bij een school en hier smikkelen we onze pizza op. We komen erachter dat we veel te vroeg van de metro gestapt zijn waardoor we een serieus eind langs de boulevard moeten lopen. Hierdoor zien we wel prachtige aangelegde parkjes, boulevards en rustbanken in alle soorten en maten. Buitenom de drukte en rush is New York ook echt sierlijk en gemoedelijk. Bij de boot is het gelukkig niet druk dus we zijn snel aan boord en nog geen kwartier later kijken we tegen de kont van 'miss Liberty' aan! We lopen hier omheen en vangen het prachtige geschenk van de Fransen destijds op ons netvlies. Van dichtbij zie je de details in het enorme beeld die het nog bijzonderder maken dan dat ze al is! Ook het uitzicht naar Manhattan is weer de moeite waard, het gaat gewoon niet vervelen. We besluiten op tijd terug te gaan zodat we op het vliegveld kunnen eten. Deze keer zal die rusteloze, slecht stuurse en paniek Chinees ons zeker niet naar het vliegveld rijden. De receptie belt een taxibedrijf dat ons met een minivan komt ophalen. Deze meneer rijdt ons met alle rust naar het vliegveld, eenmaal door de schuifdeuren staan we gelijk bij het inchecken van de koffers. Prima geregeld dus! Nadat Richard weer uitvoerig op drugs en Ebola (grapje) is getest mogen we door en zoeken we wat te eten op. Wanneer we de buikjes heerlijk gevuld hebben is het al bijna boarding time. Met de goede service van KLM komen we als eerste in het vliegtuig en zetten we ons voor de laatste vlucht van sowieso dit jaar...
Voor 12uur komen we al aan in Amsterdam, pikken we de koffers op en staat papa bij de uitgang op ons te wachten. Na een kleine drie uur is home base Den Eikenlaan een feit. Koffers in huis en Debbeys koffers in haar eigen auto. Wanneer het Desiree te lang duurt voordat Debbey wegrijdt komt ze kijken. 'Ma, ik krijg em niet in de versnelling' terwijl ik op mijn rem zit te pompen en probeer te schakelen. We beginnen allebei heel hard te lachen wanneer we realiseren dat ik het verkeerde pedaal intrap. Onderweg val ik overigens maar twee keer stil. Zo stom dat je na een maand vergeet de koppeling in te trappen wanneer de snelheid eruit is, affijn het zal wel weer even wennen zijn dat handgeschakeld autorijden.

Terwijl ik de laatste regels type klinkt een van de grijsgedraaide nummers in Amerika op de radio. Dikke tranen zakken naar beneden.. California, Florida, Michigan & New York City.. Wat heb ik/wij van jullie genoten! Uit het diepste van mijn hart kan ik zeggen dat ik het ga missen. En ja ik ben nog wakker (04.30) dus ja ik heb een jetlag.. Foto's zal ik deze keer niet uploaden maar morgen of overmorgen op facebook zetten. Natuurlijk voor iedereen die wil mag je aan ons vragen om persoonlijk foto's te komen kijken en nog meer inside verhalen te beluisteren! Bedankt voor het volgen van onze verhalen en de geweldige reacties die we er op hebben gekregen!

...All good things must come to an end..